Alüminyum kalıp döküm kalıpları ve ürünleri

Die döküm, erimiş metali yüksek basınç altında bir kalıp boşluğuna zorlayarak karakterize edilen metal bir döküm işlemidir . Kalıp boşluğu, şekle işlenmiş ve işlem sırasında bir enjeksiyon kalıbına benzer şekilde çalışan iki sertleştirilmiş takım çelik kalıpları kullanılarak oluşturulur. Çoğu kalıp döküm , özellikle çinko , bakır , alüminyum , magnezyum , kurşun , kalay ve kalay tabanlı alaşımlardan olmak üzere demir olmayan metallerden yapılır. Dökme metal tipine bağlı olarak, sıcak veya soğuk odacıklı bir makine kullanılır.

Döküm ekipmanı ve metal kalıpları büyük sermaye maliyetlerini temsil eder ve bu da süreci yüksek hacimli üretimle sınırlama eğilimindedir. Kalıp döküm kullanılarak parçaların üretimi nispeten basittir, sadece dört ana adım içerir, bu da ürün başına artımlı maliyeti düşük tutar. Özellikle büyük miktarda küçük ve orta ölçekli döküm için uygundur, bu nedenle Die Döküm diğer tüm döküm işlemlerinden daha fazla döküm üretir. Kalıp dökümleri, çok iyi bir yüzey kaplaması (döküm standartları ile) ve boyutsal kıvam ile karakterizedir.

İki varyant, gaz gözeneklilik kusurlarını ortadan kaldırmak için kullanılan gözeneksiz kalıp dökümdür; ve hurda azaltmak ve verimi arttırmak için çinko dökümlerle kullanılan doğrudan enjeksiyon kalıp dökümü.

Die döküm ekipmanı, baskı endüstrisi için hareketli tip üretmek amacıyla 1838'de icat edildi. İlk kalıp dökümle ilgili patent , mekanize baskı tipi üretimi amacıyla elle çalışan küçük bir makine için 1849'da verildi. 1885'te Otto Mergenthaler, yayıncılık endüstrisinde önde gelen ekipman haline gelen otomatik tip döküm cihazı olan Linotype makinesini icat etti. Brooklyn, NY'da üretilen SOSS kalıp döküm makinesi, Kuzey Amerika'daki açık pazarda satılan ilk makineydi. Diğer uygulamalar hızla büyüdü, kalıp dökümü, yüksek hacimlerde karmaşık parçaların üretimini uygun fiyatlı hale getirerek tüketici mallarının ve aletlerinin büyümesini kolaylaştırdı. 1966'da General Motors Acurad sürecini yayınladı.

Bir kalıp dökümünün parametrik bir modelini oluştururken dikkate alınması gereken bir dizi geometrik özellik vardır:

Taslak , kalıptan dökümün kolayca fırlatılmasını sağlamak için, kalıp boşluğunun çekirdeklerine veya diğer kısımlarına verilen eğim veya konik miktarıdır. Die'nin açılış yönüne paralel olan tüm kalıp dökme yüzeyleri, dökümün kalıptan doğru fırlatılması için taslak gerektirir. Uygun taslağı içeren kalıp dökümlerinin kalıptan çıkarılması daha kolaydır ve yüksek kaliteli yüzeyler ve daha hassas bitmiş ürünle sonuçlanır.

Fileto , başka türlü keskin bir köşede veya kenarda karşılaşacak iki yüzeyin kavisli kavşağıdır. Basitçe, istenmeyen kenarları ve köşeleri çıkarmak için bir kalıp dökümüne filetolar eklenebilir.

Ayrılma çizgisi , bir kalıbın iki farklı tarafının bir araya geldiği noktayı temsil eder. Ayrılma çizgisinin konumu, kalıbın hangi tarafının kapak ve hangisinin ejektör olduğunu tanımlar.

Patronlar , monte edilmesi gereken parçalar için stand-off ve montaj noktaları olarak hizmet etmek üzere kalıp dökümlerine eklenir. Kalıp dökümünün maksimum bütünlüğü ve gücü için, patronların evrensel duvar kalınlığına sahip olması gerekir.

Duvar kalınlığı artmadan maksimum mukavemet gerektiren tasarımlar için ek destek sağlamak için bir kalıp dökümüne kaburgalar eklenir.

Delikler ve pencereler kalıp döküm sırasında özel bir dikkat gerektirir, çünkü bu özelliklerin çevresi katılaşma sırasında kalıp çeliğine kavrayacaktır. Bu etkiye karşı koymak için deliğe ve pencere özelliklerine cömert taslak eklenmelidir.